#2 Het avontuur begint!

Hay! 

Nou gisteren was het dus zover, het avontuur in Moskou ging van start! Vrij vroeg de deur uit, half 7.. En gelukkig maar want het was echt druk onderweg. Gelukkig waren de koffers zo ingecheckt, alleen daarna duurde het even voor alles geregeld was rondom de assistentie die we zouden krijgen voor mam. En omdat dat allemaal even langer duurde waren we te laat in het vliegtuig. Soort van mazzel dat de vlucht toch al vertraging had, dus konden we gewoon mee aan boord. Mam hesen ze in een inimini rolstoeltje waar ze mee door het gangpad van het vliegtuig konden rijden, echt handig! 

Afscheid nemen van m'n liefje viel me zwaar.. Ben wel eens eerder weggeweest zonder hem maar zo lang vond ik toch echt wel moeilijk. En M'n vader, broer, oom en buurman waren er ook om ons uit te zwaaien. Super lief!

Door de douane ging soepel, omdat we dus invalide reizen mochten we overal voor en tussendoor haha. Wel moest ik m'n schoenen uittrekken, omdat je dan laarzen aan hebt. En uiteraard werd mijn tas er weer tussen uitgehaald om onderste boven getrokken te worden en extra te controleren. Niets aan de hand natuurlijk maar je staat wel even te kijken van huh waarom dan? Maar 1 op de zoveel heeft dat gewoon, even extra controle. 

Maar goed vlucht verliep soepel, na een uur durfde ik mijn ogen weer open te doen haha. Had voor dat we opstegen alle raampjes aan mijn kant naar beneden geschoven, wilde dat niet zien met opstijgen. Toch halverwege de vlucht hebben we ze af en toe open gedaan en konden we wat zien. Een hoop wolken en sneeuw overal. Met landen nog een gaaf filmpje gemaakt, was blij dat we weer op de grond stonden. 

KLM personeel in het vliegtuig was echt super! Iedere keer even langskomen om te vragen of het allemaal nog ging en of we drinken wilde hebben. Een aantal vroegen ook echt waar we voor naar Moskou gingen en ze vonden het verhaal zo bijzonder dat ze op een gegeven moment nog een kaartje en een cadeautje kwamen brengen voor mam! Bijzonder lief! 

Met uitstappen waren we de laatste, zodat we alle ruimte hadden en alle rust. Stonden 2 Russische mannen klaar die mam zo uit haal stoel hezen en op dat mini rolstoeltje zetten. En daarna weer terug in haar eigen rolstoel. Ging allemaal een beetje lomp en onhandig en geen van 2 sprak een woord Engels maar, was fijn dat ze ons hielpen!  

Ook hier waren we weer overal zo doorheen, de koffers kwamen snel en werden op een karretje gehesen. En daarna werden we al naar de uitgang begeleid en stond de volgende ons op te wachten. 

Deze meneer laadde alle spullen in en bracht ons naar het hotel( ongeveer uurtje van het vliegveld ). Mam bleef een nachtje bij me slapen in het hotel, was voor haar niet echt handig want de kamer was hier niet echt op ingesteld maar voor een nachtje was dit wel te doen en was het wel even gezellig!

Vanmorgen op ons gemakkie gegeten in het hotel en daarna buiten staan wachten tot we weer opgehaald zouden worden om naar het ziekenhuis te gaan. Op een gegeven moment duurde het wel erg lang.. Bleek onze chauffeur voor het verkeerde hotel te staan dus het duurde even voor hij er was. 

Maar goed, ingecheckt in het ziekenhuis, kamer is redelijk klein en douche wordt een uitdaging met een hoge instap, maar verder wel allemaal schoon en netjes dus dat is top! Ook is het kamertje echt helemaal voor mam alleen, dat is op zich ook wel prettig, met een koelkast, tafeltje en eigen badkamer! Vandaag deden ze 1 onderzoek en morgen de rest. En dan hopelijk kan de behandeling vrijdag echt van start. 

Goed, Ondertussen ben ik net weer terug in mijn hotelkamer. Ben met een taxi die het ziekenhuis geregeld had weer terug gereden, dus moet even kijken hoe ik morgen weer naar het ziekenhuis ga.. Denk ook gewoon weer met de taxi haha. Ben nadat ik hier afgezet werd wel nog even een stuk langs het hotel gelopen om op zoek te gaan naar een winkel waar ik wat flessen water kon halen, en gelukkig vond ik die. En dan morgen maar opzoek naar een grotere winkel voor wat meer boodschappen. 

Nou, ik houd jullie op de hoogte! 

liefs van Mel,