#7 De vooruitgang van de behandeling.

Hay! 

Ondertussen is er al weer een hele hoop gebeurd. Na 4 dagen infuzen en injecties kreeg mam haar neck line. Deze plaatsen ze aan de rechterkant van je nek waar 2 slangetjes uit steken. Dit allemaal dicht geplakt en aangesloten op je huid. Gelukkig viel het inzetten erg mee en had ze hier weinig last van. Meestal doen ze maar 1 ding per dag dus dit was het dan ook voor vandaag. 

De dag erna om een uur of half 7 / 7 uur werd ze aangesloten op een machine wat het meeste weg had van een dialyse. Hier heeft ze ruim 6 uur aan gezeten voor het oogsten van de stamcellen. Deze worden als het ware uit je bloed gefilterd en apart opgeslagen. Afhankelijk van de hoeveelheid stamcellen was het kijken of je 1 of meerdere dagen nodig had voor dit proces. Gelukkig had mam maar 1 dag nodig. Het was niet pijnlijk of wat dan ook, maar zo lang liggen is erg saai. Ze hebben z'n 2 miljoen per kilo aan stamcellen nodig en mam had er meer dan zat, ze zat op 2,1 miljoen! Diezelfde avond nog is de neckline er uit gehaald, dat was iets minder prettig. Maar goed, weer een stap verder! 

De dag na de collectie werd er een dunnere neckline geplaatst met 3 draadjes eraan en die zal worden gebruikt voor de chemo. 

Eergisteren heeft ze de eerste dosis chemo gehad en daar was ze echt verrot van. Ik zat bij haar en zag haar energie gewoon weg zakken. Dus nadat ze klaar was hebben we haar fijn in bed gestopt en heeft ze bijna heel de dag geslapen. Einde van de dag kreeg ze nog 2 x een fles met spoeling en maagbescherming enz. Door de chemo heb je weinig trek en ben je echt wel een beetje futloos. 

Ondertussen heeft mam 3 dagen chemo achter de rug, einde van de middag/ begin avond wordt ze nog een keer aangesloten maar dat is dan voor de maagbescherming enz. Nog 1 dag te gaan! Ze voelt zich wel redelijk oke maar is ze echt erg moe en heeft weinig eetlust. En einde van de dag knapt ze altijd wel iets meer op gelukkig! 

Heel maf eigenlijk dat je gezond binnenkomt en je eerst zieker wordt voordat het beter kan gaan! Maar we blijven positief, het einde komt inzicht! Na de chemo is het nog het terug plaatsen van de stamcellen en dan lekker alleen maar rusten en aansterken in de iso! 

*****************************

Ik red me hier ook prima, begin steeds meer stukken te ontdekken van de stad. We zijn van de week met een groepje naar het rode plein geweest, was erg gaaf. Ook al waren we er maar heel even omdat we eigenlijk een boot tochtje zouden gaan maken maar omdat de rit met de taxi langer duurde en we de boot niet konden vinden waren we te laat haha. Dus dit stuk van de stad bewaren we maar voor een andere keer. Wel zijn we daar uiteten geweest bij een heerlijke italiaan! Toch niet helemaal voor niets heen geweest. 

Ben van de week ook al een aantal keer in het donker terug gegaan vanuit het ziekenhuis en dan gewoon met de bus of de tram. Had in de eerste instantie het idee dat dat misschien niet kon, of dat het savonds minder veilig zou zijn hier, maar is ook gewoon prima te doen. Verbaas me hier dan echt weer over andere dingen.. Zoals dat als je hier bij een zebrapad gaat staan wachten je echt een uur kan wachten want ze stoppen niet, je moet echt gewoon maar oversteken en dan moeten ze wel stoppen haha. Ze rijden hier echt kris kras over de weg zonder richting aanwijzers aan te zetten, ze bellen gewoon achter het stuur. En als je valt komt niemand je even helpen.. ( ja ik spreek uit ervaring hahaha )

Verder hebben we hier echt een hechte groep mensen, heel bijzonder dat je elkaar helemaal niet kent maar na een dag al niet meer beter weet. Onze familie blijft natuurlijk in het ziekenhuis voor de behandeling, maar dan gaan we met de "zorgdragers" allemaal tegelijk terug naar het hotel en even een hapje eten met z'n alle. Deze mensen maken natuurlijk precies hetzelfde mee en het is fijn om niet altijd maar alleen te zijn! 

Veel liefs van Mel!