#3 Alleen is ook maar alleen!

Vandaag was de dag dat ik alles in mijn eentje moest gaan uitzoeken. En geloof me, het was een uitdaging! 

Ik merk dat het hier gewoon echt anders werkt dan thuis, wat ik gewent ben om te doen werkt hier niet, of werkt net weer anders. En op zich is dat geen ramp.. maar de taal barrière maakt het allemaal nog het lastigst. Vaak als je op vakantie bent kom je echt nog wel een heel eind in het Engels, maar hier kom je daar evengoed niet heel ver mee.. En omdat je afhankelijk bent van de wifi heb je ook geen translate app opzak.

Dus, ik moest een taxi hebben om naar het ziekenhuis te gaan en daar begon het al... Hoe kom ik hier aan een taxi? Ik naar de receptie gelopen en in het Engels gevraagd of ze een taxi voor me wilde bellen.. Werd een beetje vaag aangekeken en toen zeiden ze dat als ik het hotel uit zou lopen en een klein stukje door zou lopen er een taxi pleintje zou zijn. Maar daar aangekomen vond ik niets.... uhhh shit! Maar weer terug gelopen naar het hotel en binnen even in de warmte gezeten en op de wifi uitzoeken hoe ik dit nu weer ging doen. Er stonden wel wat taxi's voor het hotel maar ja waren die er voor de gasten die die geregeld hadden of kon ik er gewoon in 1 stappen...? Snap je? Dillema! Net toen ik weer naar binnen wilde gaan kwam er een meneer naar buiten van de beveiliging en aan hem maar gevraagd of hij kon helpen met die Taxi's. Gelukkig sprak deze meneer redelijk Engels en heeft hij geregeld dat ik een taxi kreeg en dus naar het ziekenhuis kon! 

Ik denk dat ik een uur later aankwam dan ik in de eerste instantie had gewild, maar goed.. Ik was er! 

Op de terugweg ging het alweer makkelijker, want als ik in het ziekenhuis vraag of ze een taxi willen bellen doen ze dat gewoon voor je en nog geen 5 minuten later staat er gewoon een taxi op je te wachten! Veel beter! 

Smiddags kreeg ik een berichtje van een meisje wat hier ook is samen met haar moeder voor dezelfde behandeling als mijn mam, of ik mee wilde gaan eten in het restaurant hier in het hotel aan de overkant.. Super leuk, eindelijk wat mensen ontmoeten! 

Google maps aangezet, die me helemaal om het hotel heen liet lopen terwijl er een veel handiger tussendoor weggetje was wat veel sneller was, maar goed. Uiteindelijk waren we met zijn 5e, Een moeder en dochter uit Australië, en 2 zussen uit Ierland en ik! We hebben heerlijk gegeten en het was ontzettend gezellig, en wat ik nog het fijnst van allemaal vond.. Is dat ik gewoon met deze mensen kon praten, en we elkaar ook allemaal konden verstaan! 

Ik moet zeggen, op zich maak ik me nooit zo druk in mijn eentje, ik vermaak me altijd wel. Maar toch merk je dat je met zijn meerdere gewoon veel meer doet en durft! Morgen gaan we met zijn alle tegelijk naar het ziekenhuis, en voorlopig trekken we een poos met elkaar op, top! 

Tot snel weer, 

Liefs van Mel!